poniedziałek, 22 grudnia 2014

22.12.14 poniedziałek - Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy Łk 1,46-56

Łk 1,46-56
Wtedy Maryja rzekła:
Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. 
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. 
Oto bowiem błogosławić mnie będą 
odtąd wszystkie pokolenia, 
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. 
Święte jest Jego imię 
a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia 
[zachowuje] dla tych, co się Go boją. 
On przejawia moc ramienia swego, 
rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich. 
Strąca władców z tronu, 
a wywyższa pokornych. 
Głodnych nasyca dobrami, 
a bogatych z niczym odprawia.
Ujął się za sługą swoim, Izraelem,
pomny na miłosierdzie swoje
jak przyobiecał naszym ojcom 
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki. 
Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

Medytacja
Jezu, jak rzadko wysławiamy i uwielbiamy Twoje imię. Skłonni jesteśmy bardziej do modlitwy prośby i błagania, ale uwielbienie..? Nie czujemy w sercu tej potrzeby dziękowania Ci za wszystko co mamy, a przecież WSZYSTKO mamy od Ciebie! Nie ma rzeczy, której byśmy najpierw od Ciebie nie otrzymali.. Wlej w nasze serca wdzięczność i uwielbienie dla Twoich cudów w naszym życiu, na wzór Maryi.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz