niedziela, 28 grudnia 2014

29.12.14 poniedziałek - Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa Łk 2,22-35

Łk 2,22-35
Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu.

Medytacja
Jezu, tak wielkim szczęściem było dla Symeona poznanie Ciebie, że zaraz potem był gotowy umrzeć. W naszym życiu często tej radości brakuje. Dlaczego? Bo pewnie tak naprawdę Ciebie nie spotkaliśmy i nie dostrzegliśmy Twojego działania w naszym życiu. Ty działasz jednak nieustannie, subtelnie i delikatnie, jak nowonarodzone niemowle. Spraw, abyśmy dostrzegali jego przejawy i radowali się jak Symeon!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz