Mk 6,30-34
Po swojej pracy apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu
wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: Pójdźcie wy
sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco. Tak wielu bowiem
przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu.
Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne, osobno. Lecz widziano ich
odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich
miast, a nawet ich uprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum.
Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I
zaczął ich nauczać.
Medytacja
Jezu, jak często zapominamy, że Ty patrzysz na nas z Miłością i litością. Zapominamy, że przychodzisz do nas zawsze, zawsze czekasz na to aż nasze serca zwrócą się do Tobie. Oczekujesz nas na modlitwie, wypatrujesz naszego powrotu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz