piątek, 14 lutego 2014

14.02.14 piątek - Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki Łk 10,1-9

Łk 10,1-9
Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie! Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże.

Medytacja
Jezu, jak często nie mamy odwagi by świadczyć o Tobie. Nie czujemy się posłani, wybrani, nie czujemy że jest to nasz obowiązek i przywilej. A Ty przemawiasz do nas w głębi naszych serc. Posyłasz nas do konkretnych miejsc pracy, w konkretną rzeczywistość w której mamy być solą i światłem. Bywa, że wokół nie ma nikogo kto podzielałby naszą wiarę. Wtedy szczególnie powinniśmy dawać świadectwo, że można żyć inaczej, lepiej, że będąc z Tobą jesteśmy prawdziwie szczęśliwy.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz