piątek, 25 listopada 2011

25.11.11 piątek - Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą Łk 21,29-33

Łk 21,29-33
Jezus powiedział swoim uczniom przypowieść: Patrzcie na drzewo figowe i na inne drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pączki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.

Medytacja:
Jezu, tak trudno jest dziś czekać na Twoje przyjście. Absorbuje nas tyle rzeczy: praca, domowe obowiązki, hałas. Czujemy jednak, że to nie jest świat dla nas, że to tylko stan przejściowy, bo naszym przeznaczeniem jest doskonałość do której tęsknimy, a która jest tu, na ziemi nieosiągalna. Ta tęsknota za świętością, za życiem w świecie idealnym, pełnym Miłości i wolnym od cierpienia, powinna stale wypełniać nasze serca. Gdy pozwolimy tej tęsknocie prowadzić nas przez życie, nic nie będzie w stanie odłączyć naszych myśli i serca od Ciebie.

1 komentarz:

  1. AMEN !!!! przed nami wspaniała przyszłość - NIE dajmy się złu tego świata : nerwom, kredytom, pieniądzom, śmierci !

    OdpowiedzUsuń