Mk 2,23-28
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze rzekli do Niego: Patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno? On im odpowiedział: Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom. I dodał: To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu.
Medytacja:
Jezu, Ty tak dobrze znasz ludzką naturę i każdego człowieka otaczasz zrozumieniem i troską. Dla Ciebie nie liczą się puste gesty postne czy "klepanie pacierza". Ty patrzysz głębiej w serce człowieka, w jego intencje i myśli. Przecież nawet najmniejszy post podjęty z Miłością do Ciebie, jest w Twoich oczach wart więcej, niż całe tygodnie umartwień. W obecnych czasach trudno nam niestety zachować nawet ten piątkowy post, który ma przypominać nam przecież Twoją mękę i śmierć na Krzyżu. Jezu, spraw abyśmy podejmując jakiekolwiek wyrzeczenie mieli czyste intencje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz