Mk 4,26-34
Mówił dalej: Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza się sierp, bo pora już na żniwo. Mówił jeszcze: Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu. W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli /ją/ rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.
Medytacja:
Jezu, jak wiele jest w nas lenistwa duchowego. Najchętniej chcielibyśmy się zatrzymać i móc powiedzieć "Taki jestem i koniec!". Jednak gdy tylko ta myśl przychodzi nam do głowy, upadamy tak mocno i znowu dochodzi do nas, że przystanek jest niemożliwy. Walka, która toczy się na polach ludzkich serc, nie zna zawieszenia broni. Gdy zatrzymujemy się w wewnętrznym rozwoju, automatycznie cofamy się i upadamy w rzeczach, które jeszcze chwilę temu były dla nas proste. Jezu, daj nam siłę by być jak to ziarnko gorczycy, abyśmy nigdy nie przestali wzrastać ku Tobie i abyśmy służyli innym swoimi gałęziami...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz