wtorek, 29 października 2013

29.10.13 wtorek - Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki powietrzne gnieździły się na jego gałęziach Łk 13,18-21

Łk 13,18-21
Jezus mówił: Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posadził w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki powietrzne gnieździły się na jego gałęziach. I mówił dalej: Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło.

Medytacja
Jezu, trudno nam jest dostrzec Twoje Królestwo już tu na ziemi, gdzie jest tyle zła i niesprawiedliwości. Ty chcesz jednak abyśmy byli jego częścią, abyśmy byli cegłami z których zbudujesz ten lepszy świat, w którym zapanuje Miłość i sprawiedliwość.
Autor: o
Etykiety: ,

1 komentarz:

  1. Anonimowy29 października 2013 10:05

    Wysławiam Cię, Ojcze,
    Panie nieba i ziemi,
    że tajemnice królestwa
    objawiłeś prostaczkom.


    MYŚLI EWANGELII - Łk 13,18-21

    http://biblijni.pl/czytania/2229_slowa_ewangelii_wedlug_swietego_lukasza.html


    Jezus porównuje Królestwo Boże do ziarna gorczycy,
    które zasiane ludzką ręką,
    staje się później schronieniem dla ptaków.
    Cykl wzrostu małego ziarna, jest później miejscem
    dla życia innych stworzeń.

    Tak, jak drzewo staje się domem dla ptaków,
    tak Królestwo Boże jest domem dla nas.

    Drugie porównanie, to proces zakwaszania mąki.
    Potrzebny jest do tego zaczyn, który dodany do niej,
    daje początek wzrostu całemu ciastu.
    Budowanie Królestwa Bożego, to mozolne wzrastanie
    w przeciwieństwach i trudach codziennego dnia.
    To jakby Boże hartowanie, aby móc później
    oddać swoje siły do pomnażania dobra.

    Królestwo Boże nie imponuje swoją wielkością.
    Jest małe, ale niesamowicie silne.
    Tak silne, że poradzi sobie z każdym złem.
    Ono ma moc nawet największego grzesznika
    doprowadzić do Nieba. To Niebo jest owym "
    wielkim drzewem", dającym schronienie
    "ptakom powietrznym".

    A nasza wiara, jest równie niepozorna jak małe ziarenko.
    Jednak jeśli pozwolimy jej posiać się
    w ziemi naszego serca, zaczyna się
    rozwijać i wzrastać, przemieniając nas przy tym.
    Z czasem, nasze życie zaczyna się obracać wokół wiary,
    wokół Żywego Boga, którego obecność i działanie
    odkrywamy w codzienności, w każdej chwili.

    Owa moc królestwa Bożego zasadza się na Miłości.
    Miłość jest siłą, jest wszechmocna.
    Jest przecież większa od nadziei.
    I od wiary, która "góry przenosi".

    Jezu, trudno nam jest dostrzec
    Twoje Królestwo już tu na ziemi,
    A Ty Panie ,zasiałeś z ziarnem
    łaski w naszych sercach,
    by zaowocowała Miłość i sprawiedliwość.
    Amen.

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)